Dünyanın En İzole Edilmiş Toplulukları ve Hikâyeleri

Issızlığın Kalbinde: Kuzey Sentinel Adası

Aslında burası, tam anlamıyla kendi hâlinde bir dünya. Kuzey Sentinel Adası, uzaktan bile kendini hissettiren bir sükûnet sunuyor. Adanın sakinleri olan Sentinelese halkı, modern dünyayla neredeyse hiçbir temas kurmamayı başaran, oldukça gizemli bir topluluk. Biraz düşündüğümde, bu kadar yalnız kalmayı seçen bir topluluğun böylesine direnç göstermesi, hayran olunası bir durum.

Geçen sene bir belgeselde izlediğimde, onların yaşamlarına dair birkaç sahne beni çok etkilemişti. Modern yaşamdan tamamen uzakta, doğayla iç içe yaşamak nasıl bir duygudur, diye düşündüm. Kendimi onların yerinde hayal ettim; modern çağın getirdiği karmaşadan uzak, doğanın sunduğu basitlik ve huzur içinde bir hayat… Belki de onların dinginliği, bizim telaşlı hayatımıza bir ders niteliğinde olabilir.

Amazon’un Kalbindeki Yalıtım: Yanomami Kabilesi

Yanomami kabilesi, Brezilya ve Venezuela’nın yeşil denizi Amazon’un derinliklerinde yaşam süren, hayatta kalma becerileriyle tanınan bir topluluk. İtiraf etmeliyim, ormanın kalbine gizlenmiş bu yaşam biçimi, büyüleyici bir masal gibi geliyor bana. Yanomamilere dair bir arkadaşımın paylaşımı, onların sadece doğa temelli yaşam tarzlarını değil, doğal tıp uygulamalarını da merak etmeme neden olmuştu.

Sen de belki duymuşsundur, Yanomamilerin şifalı bitkiler üzerindeki bilgileri, modern tıbbın bazen göz ardı ettiği değerli bir hazine. Bir keresinde bir botanikçinin, Yanomamilerin kullandığı bir bitkisel karışımı araştırmaya gittiğini duymuştum. Modern bilimin erişemediği yerlere, onbinlerce yıllık bilgiyle ulaşabilmeleri gerçekten de etkileyici.

Papua Yeni Gine’nin Saklı Cenneti: Korowai Kabilesi

Papua Yeni Gine’nin uçsuz bucaksız ormanlarında, Korowai kabilesi yüksek ağaç evlerinde yaşıyor. Evet, yanlış duymadın, ağaçta inşa ettikleri evlerde! Bu yaşam tarzını ilk duyduğumda kafamda Tarzan sahneleri canlandı desem yeridir. Demir bilyelerle örülü şehirlerimizin aksine, onlar göğün altında, yaprakların arasında yaşıyorlar. Kendi dünyalarını inşa etmişler.

Pek çok belgeselci, Korowai halkını tanımaya çalışırken onların misafirperverliğini övmüştü. Ben de, bu tür anıların turistik yerlerden çok daha anlamlı olduğunu düşünüyorum. Sık sık modern medeniyetin köpürtülmüş kaosundan kaçmanın hayalini kurup, doğal hayatın gerçekliğini tatmak istemişimdir. Çıkmaz sokaklarda kaybolmak yerine gökyüzünde kaybolmak, kulağa daha cezbedici geliyor!

Himalayalar’ın Şirin Kaçakları: Mustang Krallığı

Doğa her zaman büyüler ama Himalayalar’ın zirvelerinde gizlenen Mustang Krallığı beni başka bir diyara götürüyor. Burası Nepal’in yasak krallıklarından biriydi. Uzun yıllar boyunca yabancıların girişine kapalı kaldı ve bu durum bölgenin gizemini daha da arttırdı. Gerçekten düşün, dünyadan bu kadar uzak ve bilinmezliği koruyabilen bir yer!

Geçen yaz, bir gezi programında Mustang’ı ve oradaki eski klostralarını izledim. Burada yaşayan insanların, Tibet kültürünü ve Budizm öğretilerini hala canlı tutmaları beni gerçekten etkiledi. Şehir yaşamında süreki bir şeyleri yakalamaya çalışırken, Mustang halkının yavaş ve derin düşünceli yaşamı bana sakin bir nefes aldırdı. İnsan bazen, bu koşuşturmanın dışına çıkarak durup dinginliği hissetmek istiyor sanırım.

Afrika’nın Unutulmuşları: San Topluluğu

San halkı, Namibya ve Botsvana’nın uçsuz bucaksız çöllerinde yaşıyor. Bu uzak diyar, onların binlerce yıl öncesine dayanan avcı-toplayıcı yaşantılarına sahne oluyor. Bir arkadaşım, gezi notlarında bu topluluğun büyüleyici bir doğa bilgeliğine sahip olduğunu anlattığında, o an onların dünyasına dair büyük bir merak duydum.

San halkı, modern dünyanın hiçbir teknolojik konforuna sahip değilken, doğa ile uyum içinde sürdürülebilir bir yaşam yaratabiliyorlar. Onlarla kısa da olsa bir sohbet etme hayali kurdum ve bu sohbetin bana bugüne kadar öğrendiğim her şeyden daha fazla şey öğreteceğine eminim. Kendini bulmak için teknolojiden daha fazlasına ihtiyacımız var belki de, kim bilir?

Hatırlanmak İstemeyen Halk: Torajan

Endonezya’nın farklı coğrafi yapılarında yer alan Torajan halkı, benzersiz cenaze törenleriyle bilinir. Bu törenler, ölümün değil, yaşamın kutlandığı etkinliklerdir. Torajaların bu bakış açısı bende her zaman bir merak uyandırdı. Hayatın sonunu değil, dolu dolu yaşanmışlıklarını onurlandırmak! İlk duyduğumda hayrete düşmüştüm ama bir yandan da içten içe doğru bulmuştum.

Torajanlar, ölümün hayatın doğal bir parçası olduğunu unutmadan yaşarlar. Belki de günlük hayatın içindeki koşturmacalarımızda unuttuğumuz bir gerçeği bizlere hatırlatıyor: Yaşamanın ve hayatı kutlamanın anlamını. Bir keresinde, bir belgeseli izlerken onların bu yaşam felsefesine bir kez daha hayran kalmıştım. Sonrasında, bunu hayatıma nasıl entegre edebilirim diye düşünmeden edemedim.

Gözlerden Uzakta: Piraha Topluluğu

Brezilya’nın Amazon ormanlarında yaşayan Piraha halkı, yaşam tarzları ve dilleriyle dikkat çeken bir topluluk. Linguistik açıdan oldukça dikkat çeken bu grup, zaman kavramına olan yaklaşımlarıyla beni düşündürmüştü. Zamanı bizim gibi saatlerle değil, günün doğal akışıyla değerlendiriyorlar. Bir düşün, bizim sürekli saate bakarak planladığımız her şeyi onlar sadece hissederek yaşıyor!

Geçtiğimiz aylarda, Piraha’nın dilleri üzerine yapılan bir araştırmayı okuduğumda oldukça şaşırmıştım. Onların zaman dilimleri hakkında farklı bir yaklaşımı benimsemeleri, günlük yaşamımızın stresinden nasıl kurtulabileceğimize dair ilham verici bir hikâye barındırıyor. Bazen durup hayatı derinlemesine hissetmek, belki de bir bütün olarak dünyanın en kilit unsurlarından biri olabilir diye düşündüm.